Κάψτε τα Πανεπιστήμια να φωτιστεί το σκοτάδι

Τα Πανεπιστήμια είναι κάτι ανάλογο με τις Εκκλησιές… Όπως αυτές φέρονται ως τα καταλληλότερα μέρη για ηθικό εξαγνισμό και ψυχική ανάταση, έτσι και τα Πανεπιστήμια προβάλλονται ως κατεξοχήν λατρευτικοί τόποι του Ορθού Λόγου, οπού επιτυγχάνεται η πνευματική εξύψωση. Και στις δυο περιπτώσεις τα αποτελέσματα είναι τόσο ισχνά (και σε πολλές περιπτώσεις τραγελαφικά αποκλίνοντα), ώστε δε δικαιολογείται η φήμη των εν λόγω χώρων…

Τρίτη 27/5/2008 ώρα 3:48 μ.μ.
Τόπος: Τμήμα Πληροφορικής, έξω απ’ τ’ αμφιθέατρο του κτιρίου Β

Κολλάω 2 αφίσες που σκιτσάρουν την οργή μου, για την παράλογη αύξηση του αστικού φοιτητικού εισιτηρίου στο 1 ευρώ!
Μέσα στο αμφιθέατρο γίνεται χαμός… Συνέλευση για την συνέχιση ή όχι των καταλήψεων, γαρ. Κάποιος αγορεύει δίχως σταματιμό, επικουρούμενος απ’ ένα μικρόφωνο, αλλιώς δε θ’ ακουγόταν μέσα στη γενική οχλαγωγία.
«Τι το ζορίζεις φίλε; Κατάληψη θες; ΟΚ! Τα επιχειρήματα τι τα θες;»
Πάνω που πάω ν’ ανέβω στο ποδήλατο και να τη κάνω, να σου και εμφανίζεται ένας φίλος μου, καβάλα κι αυτός στο ποδήλατο. Αφού χαιρετηθήκαμε, τον ρωτώ:
- «Τι γίνεται Τ***α; Πού πας;»
- «Να… εδώ στη συνέλευση, που γίνεται για την κατάληψη και να δω τι γίνεται με κάτι εργασίες που πρέπει να πάρω…»
- «Και συ, τι λες, θα υποστηρίξεις την κατάληψη;»
- «Εγώ πάντα όταν είναι να γίνει κατάληψη, είμαι μέσα!»
Παίζω με τη κεφαλή μου ένα "ναι" και λέω:
- «Α… Εντάξει. Εγώ δε συμφωνώ καθόλου με τις καταλήψεις…»
Ο Τ***α γνέφει κι αυτός καταφατικά. Και η δικιά μου γνώμη, εντάξει είναι…

Τόσο καιρό, μέσα από τούτα τα γραφτά, υποστηρίζω την άποψη ότι για να αποκτήσει το Πανεπιστήμιο το νόημα που βαυκαλίζεται, αρκεί να υπάρξει σύνδεση μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του και των δραστηριοτήτων των κοινωνικών ομάδων που το έχουν ανάγκη. Έτσι μόνο θα μπορούσε ν’ ανθίσει πραγματικά η επιστήμη και η φιλοσοφία της, η ουσιαστική (όχι κομματική) πολιτική και η τέχνη.
Για να γίνουν όμως όλ’ αυτά, απαραίτητη προϋπόθεση είναι τα Πανεπιστήμια να είναι ανοιχτά και οι φοιτητές επί ποδώς.
Αν δεν προκείται να υπάρξει μια τέτοιου είδους (πολλοί θα πουν, χιμαιρική) δραστηριότητα, τότε, ούτε γω βλέπω το λόγο ν’ ανοίξουν τα Πανεπιστήμια. Το αντίθετο μάλιστα, κάλιο να τα κάψουν μια καλή, με όλο τους το περιεχόμενο.
Και ακόμα, ν’ αφήσουν τη φωτιά να επεκταθεί έξω απ’ το Πανεπιστήμιο, να κάψει και τη κενονία με την οποία συνδιαλέγεται ο Κενός του Λόγος.