Κωδικό όνομα: «ΠΑΜΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ» (Πιλοτικό πρόγραμμα ποδηλατοπορειών προς το Πανεπιστήμιο)

Η αρχή γίνηκε σήμερα το πρωί. Τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως τα είχαμε κανονίσει χτες το απόγευμα. Δηλαδής… κάπως έτσι. Διότι τελικά, πραγματοποιήθηκε η ποδηλατοπορεία προς τα Πανεπιστημιακά εδάφη των 10:30π.μ. από ένα καραβάνι 6 ποδηλάτων.
Θα πεις πως το 6 δεν αντιπροσωπεύει και μεγάλα πράματα, μεγάλες αλλαγές.
Χμ, και για να ‘χουμε καλό ρώτημα, πες μου ένα μεγάλο πράμα που να ξεκίνησε απ’ το χίλια. Και μαθηματικά να το δει κανείς, δε στέκει. Οι μικροί αριθμοί έχουν τη δυναμική και τη ζωτικότητα να αναπτυχθούν, να παράγουν το όραμα. Όταν παραφάν και παραφουσκώσουν, τότε ο κουρνιαχτός κατακάθεται και τα πράγματα μπαίνουν σε μια ρουτινιάρικη γραμμή. Τότε άλλες μονάδες, με άλλες σχέσεις, πρέπει να αναμοχλεύσουν τα πράγματα.

Ο Γαβριήλ είχε δεμένα 3 συμβολικά μπαλόνια, φουσκωμένα με ήλιον, στη σχάρα του ποδηλάτου του (ένα κίτρινο, ένα πράσινο και ένα γαλάζιο = ήλιος, γη, ουρανός) και μια επιγραφή: «UNI-RIDE». Ο Άρης κοτσάρισε κι αυτός τη ταμπέλα του, που διαλαλούσε πως «ΠΑΜΕ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ». Εμείς οι άλλοι δε λέγαμε τίποτα, μόνο επιδιδόμασταν σε πεταλιές σε στυλ ελεύθερου καβαλάρη.
Και είχε φάση να βλέπουμε τα αστικά να μας προσπερνούν επί της Πανεπιστημίου, με μέσα όλους αυτούς που αδιαμαρτύρητα δίνουν το 1 ευρώ του φοιτητικού εισιτηρίου. Μας κοίταζαν κι αυτοί, αν και δε ξέρω αν σκέφτονταν τίποτα. Το μέλλον θα το πει.

Στο κυλικείο του Φυσικού (– Μαθηματικού), κάτω απ’ τη πιλοτή, πάνω στα κάγκελα που αράζουν τα 2-3 ποδήλατα των φοιτητών που συνηθίζουν κι έρχονται με δαύτα, κόλλησα ένα χαρτόνι, που ‘χα ‘τοιμάσει από βραδύς. Τα μαύρα γράμματα σχημάτιζαν τη φράση: «ΠΑΡΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ, ΟΧΙ ΔΑΝΕΙΟ ΓΙΑ ΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ»

Τελικά το κέρδος ήταν μεγάλο: Δυο απ’ τα παιδιά που ήταν μαζί μας, πρώτη φορά «τολμούσαν» να ανέβουν στο Πανεπιστήμιο με το ποδήλατο. Αποδείχθηκε ότι δεν είναι και τόσο φοβερό!
- «Τι φοβόσουν Μαργαρίτα και δεν ανέβαινες τόσο καιρό με το ποδήλατο;»
- «Τι φοβόμουν;»
- «Ναι, τι σε τρομάζει ρε παιδί μου; Πες τις φοβίες σου σε μας ρε Μαργαρίτα!», το ρίχνουμε όλοι στη πλάκα.
- «Αυτό που φοβάμαι είναι οι αράχνες! Φοβόμουν μήπως καθώς πηγαίνω Πανεπιστήμιο πεταχτεί καμιά μεγάλη μπροστά μου!», γελάει η Μαργαρίτα.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ:
Για να πας Πανεπιστήμιο μπορείς να ακολουθήσεις 3 διαδρομές:
1) Πανεπιστημίου
2) Έλληνος Στρατιώτου
3) Εθνική

Υ.Γ. Λέμε να καθιερώσουμε το ποδηλατικό καραβάνι μια φορά τη βδομάδα (συνταγή γιατρού για καταστολή κάθε ποδηλατικής φοβίας και για ανάπτυξη αντιδραστικής συνείδησης!)

Αφιερωμένο στον Άρη, τον Γαβριήλ, τη Μαργαρίτα, τον Γιάννη και τον Γιάννη