Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό;
Μένω με το στόμα
ανοιχτό.
Έχτισα το σπίτι μου
γερό.
Σκάλισα στολίδια όνειρο.
Ω τι πέτρωμα είν’
αυτό;
Νιώθω τρικυμία στο
μυαλό.
Έχτισα πηγάδι για
νερό.
Ανέβαζα κουβάδες για
καιρό.
Ω τι πέτρωμα είν’
αυτό;
Στέριωσα το κτήμα μου μ’
αυτό.
Βάσταξα το χώμα στο
βουνό.
Έθρεψα λιόδέντρα για
καρπό.
Ω τι πέτρωμα είν’
αυτό;
Πάτωσα το δρόμο μου μ’
αυτό.
Θεμέλιωσα σχολείο στο
χωριό.
Έμαθα τι πέτρωμα είναι
αυτό.
Ω τι πέτρωμα είν’
αυτό;
Μέσα μου πονώ από
θαυμασμό.
Σπάταλη η γη, πέτρες
κερνάει.
Το χέρι δουλεύει και τις
κεντάει.
Ω τι πέτρωμα είν’
αυτό;
Νιώθω τρικυμία στο
μυαλό.
Άκου τη καρδιά!
Σφυροκοπάει.
Σφιχτή ξερολιθιά, που δε
χαλάει.
ΣΜΕΡΝΑ