Ιγνιμβρίτης

 

Ω τι πέτρωμα είν’ αυτό; 

Μένω με το στόμα ανοιχτό. 

Έχτισα το σπίτι μου γερό. 

Σκάλισα στολίδια όνειρο.

 

Ω τι πέτρωμα είν’  αυτό; 

Νιώθω τρικυμία στο μυαλό. 

Έχτισα πηγάδι για νερό. 

Ανέβαζα κουβάδες για καιρό.

 

Ω τι πέτρωμα είν’  αυτό;

Στέριωσα το κτήμα μου μ’ αυτό. 

Βάσταξα το χώμα στο βουνό. 

Έθρεψα λιόδέντρα για καρπό.

 

Ω τι πέτρωμα είν’  αυτό;

Πάτωσα το δρόμο μου μ’ αυτό. 

Θεμέλιωσα σχολείο στο χωριό. 

Έμαθα τι πέτρωμα είναι αυτό. 

 

Ω τι πέτρωμα είν’  αυτό;

Μέσα μου πονώ από θαυμασμό. 

Σπάταλη η γη, πέτρες κερνάει. 

Το χέρι δουλεύει και τις κεντάει.

 

Ω τι πέτρωμα είν’  αυτό; 

Νιώθω τρικυμία στο μυαλό. 

Άκου τη καρδιά!  Σφυροκοπάει. 

Σφιχτή ξερολιθιά, που δε χαλάει.

 

ΣΜΕΡΝΑ