Μέσα σε χρόνια δανεικά/ απρόσμενα και ξένα/ μες τα ποτάμια τα θολά/ που ζω σα μαύρη σμέρνα... (Διάφανα Κρίνα) ...

Δευτέρα, Μαΐου 05, 2008

Στροβιλισμός (Τίποτα. Απλώς χιόνισε στο δωμάτιο…)

Τόσα χρόνια άνθρωπος
και τίποτα δε κατάλαβες ακόμα.
Άνθρωπος μέσα στους ανθρώπους… Χα!
Δεν είμαστε καλά.
Ανασαίνω:
Ανασταίνω τις αμφιβολίες.
Αναστενάζω τους καημούς.
Αναστέλλω τους φόβους.
Ανατέλλω τις ελπίδες.
Τόσα χρόνια άνθρωπος… Ανατέλλω.
Τόσα χρόνια,
καλύφτηκαν με ένα λεπτό στρώμα μελαγχολικής σκόνης,
που χιόνισες.
Δε θα ξεσκονίσω τίποτα.
Είναι η σειρά σου.

****ΣΜΕΡΝΑ****

Δεν υπάρχουν σχόλια: