Μέσα σε χρόνια δανεικά/ απρόσμενα και ξένα/ μες τα ποτάμια τα θολά/ που ζω σα μαύρη σμέρνα... (Διάφανα Κρίνα) ...

Τρίτη, Ιουλίου 01, 2008

Μάθε παιδί μου γράμματα...

Πάνω σ’ ένα σχόλιο που είχε κάνει ο φίλος μου ο Σόφοβλαξ στην προηγούμενη ανάρτηση, είχα απαντήσει ότι η… σαπίλα που κρύβει το επίθετο στο “Homo Sapiens”, δεν έγκειται τόσο στη διαφθορά και στην εκμετάλλευση, αλλά στο ότι οι τρόποι με τους οποίους αυτές εμφανίζονται, είναι οι ίδιοι και οι ίδιοι. Παρόλα αυτά, κανείς δεν έχει βρει αντίδοτο. Καλά, πόση πια είναι η δύναμη της συνήθειας και της βαρεμάρας; Σαπίζω…
Τρανό παράδειγμα είναι το παρακάτω απόσπασμα της τρομερής ταινίας: «Μάθε παιδί μου γράμματα».



Όποιος θέλει να τη δει ολόκληρη θα τη βρει εδώ (σε χαμηλή ανάλυση)

Α! Και γι' αυτούς που δε περάσουν φέτος στις "Πανελλήνιες"...
"Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι!", που λέει κι ο Καλογερόπουλος στη ταινία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: