Η κατά γκάλοπ διαμόρφωση της κοινής γνώμης...

Αγαπητοί συμφοιτητές,

Τα γκάλοπ και γενικά η στατιστική στην δημοσιογραφία, δεν έχουν άλλο σκοπό παρά να κατευθύνουν προς μία «οδό». Εκείνη δηλαδή που επιθυμεί ο συντάκτης του γκάλοπ. Μ’ αυτόν τον τρόπο διαμορφώνονται τα ρεύματα και εκβιάζονται οι τάσεις, οι απόψεις, οι ιδέες.
Ας πούμε: «Ποιος είναι ο καταλληλότερος πρωθυπουργός / κόμμα; Απ. (α), (β), (γ)» ή «Ποιοι κλάδοι πλήττονται περισσότερο απ’ τη διαφθορά; Απ. (α) Οι δημόσιοι υπάλληλοι, (β) Οι γιατροί, (γ)Οι δικαστές, (δ) Οι πολιτικοί κ.τ.λ.» ή «Στατιστική: Πόσοι νέοι ζουν με τους γονείς τους μετά το Πανεπιστήμιο / Ποσοστό νέων που ζουν με κάτω από 400 ευρώ το μήνα / Ποσοστό νέων που δε μπορούν να πληρώσουν νοίκι.» ή «Γκάλοπ: Θα μπορούσατε να ζήσετε μετά τις σπουδές, ξανά με τη μαμά σας; (α) Ναι, στο κάτω κάτω φτιάχνει ωραία φαγιά. (β) Όχι, δε θα μπορούσα να γαμήσω. (γ) Αναγκαστικά. Τα λεφτά δε φτάνουν για νοίκι.»
Τα παραπάνω αθώα ερωτήματα, που ανά μικρές περιόδους κάνουν την εμφάνιση τους στα ΜΜΕ, μπορεί να φαίνεται ότι προέρχονται απ’ την ζωή, αλλά οι προφανείς τους (κατευθυνόμενες) απαντήσεις συντηρούν και «ανατροφοδοτούν» την υπάρχουσα πραγματικότητα. Με άλλα λόγια μπλοκάρουν την πραγματικότητα στα (α), (β), (γ), (δ).
Έτσι το μυαλό του πολίτη εύκολα παγιδεύεται στο λούκι των δημοσκοπήσεων, παπαγαλίζοντας τις έτοιμες απαντήσεις που ο (συνήθως) ιδιοτελής συγγραφέας ετοίμασε.
Το «Γκάλοπ: Ναι ή Όχι στην ύπαρξη των κομμάτων εντός του Πανεπιστημίου», σατιρίζει την παραπάνω πρακτική αυτών που κάνουν γκάλοπ δήθεν επειδή θέλουν να καταγράψουν απόψεις, διότι είναι εξώφθαλμο ότι οι ερωταπαντήσεις συγκλίνουν στην άποψη και στις προτάσεις της «Σμέρνας». Νομίζω ότι όλοι όσοι απάντησαν μέχρι στιγμής στο γκάλοπ το έχουν προ πολλού αντιληφθεί και όσοι απάντησαν άμεσα με κάποιο γράμμα, θέλουν απλά να τονίσουν ότι συμφωνούν.
Οπότε λόγω της υπερβολής στον τρόπο σύνταξης του γκάλοπ, κανείς δε θα μπορούσε να εξαπατηθεί! ΑΛΛΑ ΤΟΤΕ ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ «ΓΚΑΛΟΠ»; Ο Λόγος είναι οι Ερωτήσεις και έπειτα ο Προβληματισμός και οι Ιδέες που θα προκύψουν από αυτές. Πρόκειται δηλαδή για ένα είδος «μαιευτικής», διότι μπορεί να συμφωνείτε με το (α) ή το (β), αλλά αφού συμφωνείτε τότε ποιος είναι ο τρόπος να βγούμε απ’ την άσχημη πραγματικότητα που ορίζουν τα (α) και τα (β);
Πιστεύω ότι οι φοιτητές σε όλα τα τμήματα του Πανεπιστημίου Πατρών, διάγουν μια «κατά γκάλοπ» φοιτητική ζωή, που εγκλωβίζει τον Αληθινό ρόλο του Πανεπιστημίου: Ο οποίος είναι η Γνώση, ο Λόγος (ελεύθερη διακίνηση ιδεών), η Έρευνα και η Αλληλεπίδραση με τις ανάγκες και τα προβλήματα της Πολιτείας (εν προκειμένω της Πάτρας).
Το πρώτο γκάλοπ που υφίσταται ο πρωτοετής είναι: «Με ποιο κόμμα είσαι; Απ. (α), (β), (γ), κ.τ.λ.». Αν δεν είσαι με κάποιους απ’ αυτούς τότε είσαι μόνος σου. Από τα ποσοστά συμμετοχής στις φοιτητικές εκλογές, προκύπτει ότι οι περισσότεροι είναι μόνοι τους και «κουμάντο» κάνουν αυτοί που επέλεξαν κάποιο κόμμα απ’ τη λίστα.
Το γιατί τα υποτιθέμενα ποιοτικά μυαλά του φοιτητικού πληθυσμού, αποδέχονται και υποτάσσονται στην ύπαρξη μιας εξωγενούς wanna be «πολιτικής» λίστας, εντός του Πανεπιστημίου, είναι μυστήριο! Πώς είναι δυνατόν το αποδεδειγμένα άθλιο, κομματικό σύστημα να μετοικεί εντός του Πανεπιστημίου; Πώς είναι δυνατόν φοιτητές, να αποδεικνύονται τόσο παραδομένοι στην συντήρηση αιωνόβιων φορμών;
Ποια η πιθανότητα της Πολιτείας να αλλάξει πορεία, όταν ο κατεξοχήν τόπος οπού ανθούν Ιδέες, μιμείται τα ήδη υπάρχοντα;
Μετά από αυτό το πρώτο καταστροφικό, για την ψυχολογία και το πνεύμα των φοιτητών, γκάλοπ ( οι οποίοι δικαίως σκέφτονται: «Φτου γαμώτο, μία από τα ίδια κι εδώ πέρα! Άντε να γλεντήσω λίγο, μέχρι να πάρω το πτυχίο και έπειτα έχει ο … Θεός(;)»), έρχονται κι άλλα γκάλοπ να ενισχύσουν την αμηχανία και την παραίτηση.
Π.χ. «Θες κατάληψη; (α) Ναι (β) Όχι» , «Συμφωνείς με το νέο νομοσχέδιο που μοστράρει η κυβέρνηση, που επείγεται να καλύψει ένα νέο σκάνδαλο; (α) Ναι (β)Όχι», «Σε ποιο πάρτι / εκδρομή θα πας; (α)Της ΝΔ (β)Του ΠΑΣΟΚ (γ) Του ΚΚΕ κτλ» , «Ποια αφίσα προτιμάς να τρως στη μάπα της αισθητικής σου; (α) Της Κομματάρας (β) Του Πρώτου Κομματος (γ) Του Καραπρώτου Υπερκόμματος κτλ».
Με τέτοιου είδους αυτόματες απαντήσεις «Ναι», «Όχι», (α), (β), (γ), πρόοδος και Πανεπιστήμιο δε γίνονται.
Ελπίζω να απάντησα στις επιφυλάξεις και τις παρατηρήσεις ορισμένων από σας και να έγινα πιο σαφής στον προβληματισμό.
Το ερώτημα: (6) Ποιος είναι ο ρόλος του Πανεπιστημίου στη διαμόρφωση του αυριανού Πολίτη – Επιστήμονα. Είναι πράγματι λάθος. Εννοώ: Ποιο ρόλο πιστεύετε ότι παίζει σήμερα το Πανεπιστήμιο, στη διαμόρφωση του αυριανού Πολίτη – Επιστήμονα.
Προσεχώς θα επανέλθω με το θέμα των καταλήψεων και το 5ο ερώτημα, λαμβάνοντας υπόψη τα όσα είπαν οι συμφοιτητές που τα ανέλυσαν περισσότερο.

Φιλικά, Σμέρνα.