Μέσα σε χρόνια δανεικά/ απρόσμενα και ξένα/ μες τα ποτάμια τα θολά/ που ζω σα μαύρη σμέρνα... (Διάφανα Κρίνα) ...

Σάββατο, Μαρτίου 15, 2008

Άνθρωποι και Ποντίκια (στα σκουπίδια, στα σκουπίδια)

Πόντικας:
«Τα λουλούδια θέριεψαν στις μεγάλες ζαρντινιέρες του δήμου Πατρέων, ξεκαπακώνοντας τες. Είναι πολύχρωμα και μοσχομυρωδάτα και κάνουν κατοχή σε δρόμους και πεζοδρόμια, τριγύρα απ’ τις άπατες γλάστρες.
Πολλοί θα σπεύσουν να πουν πως δεν είναι πραγματικά λουλούδια αυτά τα πλαστικά αποβράσματα των κάδων. Αλλά Εγώ, ο κύριος Γκρίζος Πόντικας, ξέρω να ξεχωρίζω τα πραγματικά άνθη, από τα γνήσια, μεθυστικά αρώματα τους.

Είναι η νύχτα σιγαλή και η ευτυχία της ξαφνικής, θρασεμένης άνοιξης, με έχει συνεπάρει… απ’ τα μουστάκια. Απ’ τα οποία μουστάκια, στάζει πηχτό, μαύρο νέκταρ, των ανθέων που τρυγώ τόση ώρα, χωμένος στη ζαρντινιέρα. Ευχαρίστως λοιπόν πάω, εδώ δίπλα, στην πλατεία, να λουστώ στις λασπερές λιμνούλες που υδροδοτεί το σιντριβάνι.
Δε προλαβαίνω να κάνω τη μισή απόσταση κατά τα λουτρά. Κοντοστέκομαι με τρόμο στη ρίζα ενός δέντρου, καθώς ένας υγρός πίδακας με σημαδεύει κατακέφαλα και σχεδόν με πνίγει με την ορμή του. Αλλά ευτυχώς, μετά από μια κρίση βήχα και απελπισμένων ρουθουνισμάτων συνέρχομαι, σώος και φρεσκολουσμένος…»

Άνθρωποι:
«Καθόμαστε στο παγκάκι και παρακολουθούμε τον λαθραίο ξένο να κατουράει τη ρίζα ενός δέντρου. Η κύστη του βγάζει στη φόρα τα λαθραία αποθυμένα της. Κατουράει τον κόσμο όλο. Μετά, ο «ποτιστής» αντιλαμβάνεται τις θρασείς ματιές μας και έρχεται προς το μέρος μας. Στο μεθυσμένο χέρι του (που πριν από λίγο, κουμαντάριζε με ευθύβολη σταθερότητα το… ποτιστικό), κρατά ένα σχεδόν στραγγισμένο κουτάκι μπύρας.
- «Do you speak francais?»
- «No!», κουνάμε και οι δυο αρνητικά το κεφάλι.
- «Do you speak Espagniol? Francais… Espagniol… Speaking?».
Καλά κι αυτός ο χριστιανός, τι μας τσαμπουνάει για francais και espagniol στα αγγλικά; Τέτοια γαλλικά… yes ser! I’ m speaking!
Κουνάμε πάλι πέρα δώθε το κεφάλι χασκογελώντας. Όχι φίλε!
-«Je veux partir pour Italy! You know? Φύγει… πάει Italy! Mais police... ne lesse pas! POURQUOI?».
Αμάν! Για γραφείο πρόνοιας υπέρ αναξιοπαθούντων μεταναστών, μας πέρασε ο χριστιανός νυχτιάτικα και ήρθε να μας πει τον πόνο του!
-«Εγώ muslim!», γυρίζει και λέει αβέβαια στον Κώστα ο… (καλά δε θα τον ξαναπώ χριστιανό).
-«Ωραία! Good! Good! Nice, muslim!», ενθουσιαζόμαστε και μεις.
Αμέσως στο παραπονεμένο πρόσωπο του «Πουρκουά η αστυνομία δεν αφήνει πάει Italy», φεγγοβολά ένα ευτυχισμένο χαμόγελο, τύπου «βρήκε ο Φίλλιπος τον Ναθαναήλ».
-«ΩΩΩΩ!», αγκαλιάζει και φιλά στο μάγουλο τον Κώστα και μετά σκάει σε μένα ένα φιλί πάνω στα μαλλιά που σκεπάζουν το δεξί μου μάτι, να μη μείνω παραπονεμένη. Μετά γυρίζει και μου λέει:
-«You have a cigar? Ε? A cigarette? E?».
Του γνέφω ναι, με το κεφάλι και ψαχουλεύω το τσαντάκι μου απ’ όπου ανασύρω ένα μισοάδειο πακέτο Marlboro lights και του το δίνω.
Αυτός παίρνει ένα τσιγάρο και κάνει να μου επιστρέψει το πακέτο.
-«No, no! You can keep it!». Πάρτο το γαμημένο, δε μου χρειάζεται, χαλιέμαι!.
-«Oh! Thank you!». Χώνει το πακέτο στη τσέπη του και μετά κοιτά μια προς τα μένα, μια προς τον Κώστα. Α, ναι, ξέχασα! Φωτιά!
Βγάζω το αναπτηράκι (αυτό με τις πεταλουδίτσες πάνω) και αυτός με τα χέρια του, σταθεροποιεί (και καλά) το δικό μου (που μάλλον το έβλεπε διπλό). Κερνάω φλόγα. Πίνει καπνό. Ωραίαααα! Μη περιμένεις τώρα φίλε να σου χαρίσω και το αναπτηράκι. Οι πεταλουδίτσες που έχει απάνω είναι πολύ χαριτωμένες! Δε τις αποχωρίζομαι.
Ο Κώστας του χαρίζει τον δικό του.
-«Je suis Algerian!», λέει μετά από λίγο.
-«Αχα! Αλγερινός!»
Στρέφεται προς το ξέφωτο της πλατείας και δείχνοντας τους ξενύχτηδες, χλωμούς μετανάστες, λέει:
-«Algerians, Marocians, Tunisians… Nous partons… Italy! Mais police…». Λυγίζει μια το πόδι του προς τα πίσω και μετά αφήνει μια κλοτσιά, υποτίθεται στα πισινά, όλων αυτών των τριτοκοσμικών που τολμούν να θέλουν να περάσουν Italy.
-«POURQUOI?».
Άντε πάλι! Κοιτιόμαστε με τον Κώστα. Μας έχει ταράξει στις αναπάντητες! Στο μεταξύ, ο μάγκας ο Αλγερινός, συνοψίζει την Οδύσσεια του:
-«J’ ai passé Syria, Turkie, Greece... après Italy, France, Anglaiter! Mais police…». Κάνει πάλι την παντομίμα με τη κλοτσιά. «Oh! POURQUOI?».
-«Ε μα πια! Je ne sais pas, ρε φίλε!».
Όλη την ώρα που μιλά, κοιτά τον Κώστα. Που του επαναλαμβάνει ότι «τώρα βρήκε τους πλέον αρμόδιους να ρωτήσει…». Τώρα στρέφεται σε μένα, χαμογελώντας πλατιά.
-«Aaaa! “Tu ne sais pas?” Tu parles francais!!!».
Περίφημα! Λύθηκε το πρόβλημα!

Όλη αυτή την ώρα του (ο Αλλάχ και οι άγιοι Απόστολοι να τον κάνουν) διαλόγου, εμείς καθόμαστε χαλαρά και άνετα και χασκογελώντας, στο παγκάκι. Ενώ ο μεθυσμένος λάθρος άνθρωπος, χειρονομεί λιβανίζοντας το τσιγάρο και τραμπαλιζόμενος στα λιγνά του ποδάρια. Ψέλνοντας το «POYRQUOI» με χαμογελαστή απελπισία, καμουφλαρισμένο άγχος για το μέλλον…
Τώρα στύβει το τενεκεδάκι της μπύρας, που δε λέει να στάξει άλλο θαυματουργό κριθαρόζουμο. Με μια παραιτημένη κίνηση, το πετάει λίγο πιο πέρα, στην έτσι κι αλλιώς γεμάτη σκουπίδια πλατεία. (Πού να βρεις τέτοια εποχή κάδο. Κρύβονται όλοι κάτω από τόνους μυροβόλων σκουπιδιών). Στρέφεται στον Κώστα.
-«Α beer!», του λέει παρακλητικά.
Χα! Γεια σου Κώστα bartender!
-«Ε, να πάμε να πάρουμε μπύρες απ’ το περίπτερο;»
-«Άντε, πάμε.», λέω και σηκώνομαι.
Σούρνω το ποδήλατο. Από δίπλα οι δύο σύντροφοι… Ο λαθράνθρωπος όλο και κάτι τσαμπουνάει και μετά, πώς τρώει φλασιά (;) και αρχίζει να μας παρακαλεί να μην τον πάμε στην αστυνομία και ούτε να τηλεφωνήσουμε στην αστυνομία!
Σώπα άνθρωπε μου, σώπα. Για μπύρες πάμε…
Αφού εξασφαλίζουμε τη μπυρο – προμήθεια, πέφτουν οι τίτλοι τέλους της συνάντησης μας με τον Αλγερινό και μαζί ξαναπέφτουν αγκαλιές και φιλιά.
-«Italy! Nous venons passer a Italy!». Είναι η αποχαιρετιστήρια επωδός.
-«Bon voyage!Ρε φίλε!».
Bon voyage… καλό ταξίδι στα γλυκά σου παραμύθια, δίχως το ψέμα θα ‘ταν μαύρη η αλήθεια, (που λεν και οι Κατσιμιχαίοι). Bon voyage! Με εισιτήριο τρία τενεκέδια μπύρας, one way ticket to Anglaiter…»
Πόντικας:
«Επιστρέφω στη ζαρντινιέρα μου, όσο να πεις, το χλιαρό μπάνιο (που μοσχομύριζε μπύρα και… ναι, μα τον Αλλάχ – θα ‘παιρνα όρκο – Αλγερινή αμμωνία!) μου ξανάνοιξε την όρεξη για κυλίσματα μέσα στα ξεμασκαρεμένα «άνθη» αυτής της πόλης.»

Άνθρωπος:
-«Έι! Παιδάκια! Έχετε ώρα;»
Ο Κώστας κοιτά το κινητό του.
-«3 και 20 (π.μ.)», απαντά στον τύπο που είναι στρωμένος στις έρημες καρέκλες μιας καφετέριας της πλατείας.
-«Ούτε και σεις νυστάζετε, ε; Ελάτε να κάνουμε ένα τσιγάρο!», προτείνει ο άνθρωπος.

Πόντικας:
«Μ’ αρέσει! Μ’ αρέσει που η Πάτρα έχει τα κότσια να ανακαλύπτει πάλι απ’ την αρχή το πραγματικό άρωμα του κόσμου.»


Στο Tritonio (->inshame.blogspot.com)…
Με αγάπη, Σμέρνα

10 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν μπορώ να διαλέξω αν θαυμάζω τους ανθρώπους ή τον πόντικα! Με τον πόντικα πάντως ψιλοταυτίζομαι! Ναι, γιατί βρίσκει κάτι καλό σ'αυτό που σ'εμάς φαίνεται άσχημο! Σα να'ναι αυτό η θρέψη της ελπίδας ότι τα δικαιώματα του εργαζόμενου στον τομέα της καθαριότητας θα επαναπροσδιοριστούν (προς το καλύτερο). Και βέβαια, σε πιο προσωπικό επίπεδο, πόντικας γιατί παρά τα όσα σκουπίδια μας πετάνε και μ'αυτά περιμένουν να ζήσουμε, βρίσκουμε πάντα κάτι καλό κι απ' αυτό γραπωνόμαστε. Με την εκδικητική σκέψη ότι θα τους κολλήσουμε τον "τύφο" μας.
Καλημέρα!

smerna είπε...

Γεια σου φίλε μου sofovlaks!

Πάντα θαυμάζω το πόσο διαφορετικές σκέψεις και επισημάνσεις μπορεί να κινητοποιήσει ένα κείμενο, μια ταινία, ένα ποίημα, μια ζωγραφιά. Όσοι οι άνθρωποι, τόσες και οι γνώμες. Ακόμα κι αν κάποιες απ’ αυτές συγκλίνουν, έχουν αποδοθεί με το ιδιαίτερο «χρώμα» του ατόμου που τις διατυπώνει.
Έτσι, ίσως να είχα κατά νου έναν ποντικό περισσότερο είρωνα και κυνικό [που θεωρεί ότι το σκουπιδοάρωμα είναι το μόνο αντιπροσωπευτικό (και κατά συνέπεια το μόνο αληθινό) των καταστάσεων που περιγράφονται] , απ’ ότι κάποιον που βρίσκει καλό μέσα στη βρωμιά ή περιμένει η βρωμιά να γεννήσει τη λαμπερή ελπίδα.
Βέβαια η δική σου οπτική, μου αρέσει και συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου πρόταση περί ‘εκδικητικής σκέψης’ μετάδοσης του ‘τύφου’!

Χαιρετούρες, Σμέρνα.

sen_saven είπε...

Ακου τώρα και τον συνήγορο του διαβόλου..

Είμαι σε μια κάβα στην Αγίου Νικολάου και σκάνε μύτη δύο λαθραίοι ξένοι..

Κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτούς τους λαθραίους ξένους..το μυριζόμουν στον αέρα..

Οπότε μετά την ανταλλαγή μερικών δολοφονικών ματιών μεταξύ εμού και των λαθραίων ξένων και έχοντας αγοράσει και πληρώσει,σαν καλά παιδιά,μια μπύρα οι παρείσακτοι φεύγουν αφήνοντας με μόνο με τον ευγνώμων καταστηματάρχη..

Αν δεν ήσουν εσύ θα με είχαν κλέψει μου λέει..όποτε βρίσκουν ευκαιρία με ληστεύουν οι αληταράδες!


Γι'αυτό και δεν σκοπεύω να πιάσω ποτέ κουβέντα με έναν λαθραίο ξένο..ούτε και θα τον κεράσω μπύρα φυσικά.

Τι θα κάνω?..θα περιμένω..

θα περιμένω μέχρι ο λαθρομετανάστης να το πάρει χαμπάρι ότι από πάτρα δύσκολα πας Ιταλία ή Αγγλία ή όπου αλλού πιστεύεις ότι θα ζήσεις καλύτερα..

Θα περιμένω να συμβιβαστεί ο ,μάλλον σνομπ, Αφγανός με την ιδέα ότι θα ζήσει στην Ελλάδα και να κοιτάξει να πορευτεί αναλόγως..

Θα περιμένω να συντελεσθεί,είτε με το καλό είτε με το κακό, αυτή η πολυπόθητη πολιτισμική ζύμωση των λαθρομεταναστών..

Μέχρι τότε..δεν έχει τζάμπα μπύρες!

smerna είπε...

Καλά εσύ θίχτηκες επειδή σνομπάρουν οι ξένοι την Ελλάδα και δε γουστάρουν να μείνουν εδώ, παρά την έχουν για πέρασμα;
Ή επειδή έχουν τα κότσια να παίρνουν το μπογαλάκι τους και να τη κάνουν για όπου πιστεύουν ότι θα βρουν το καλύτερο;
Τι εννοείς λέγοντας ότι περιμένεις να «συμβιβαστεί» ο «σνομπ Αφγανός», όταν λες «να πορευτεί αναλόγως» ή «να συντελεστεί, είτε με το καλό είτε με το κακό, η πολυπόθητη πολιτισμική ζύμωση»;
Δηλαδή τι θες; Να συμβιβαστούν όπως οι Έλληνες, να πορευτούν όπως ο συρμός και το αναξιοκρατικό, δυσκίνητο σύστημα ορίζει, να «πέσουν» στη κατανάλωση και να εξαρτηθούν απ’ τις πιστωτικές, να γλύφουν κατουρημένες ποδιές και παχιά αρχίδια, να μουτζώνουν τη τηλεόραση (αν καταφέρουν να ανοίξουν τα δάχτυλα τους απ’ την ακινησία);
Και πες πως τα κάνουν όλα αυτά. Άντε βρε… Μετά θα τους κεράσουμε και μπύρες!

sen_saven είπε...

χμμ..

Φυσικά και δεν θίχτηκα επειδή οι ξένοι 'σνομπάρουν' την Ελλάδα και ψάχνουν ένα καλύτερο μέλλον..Απλώς το να μαλακίζονται γύρω από το λιμάνι δεν είναι σίγουρα ένα υγιές φαινόμενο

Ασε που έτσι δίνουν αφορμή στις αρχές να τους επιβάλουν ντροπιαστικές για την κοινωνία μας τιμωρίες..κατ' καταυλισμό περιορισμό για παράδειγμα..

Ναι όλα αυτά που γράφεις στην δεύτερη παράγραφο εννοώ!

Για το όνομα του θεού..τι είναι αυτά που λες?

Ξέρεις..οι πιστωτικές κάρτες δεν είναι σε καμμία περίπτωση ελλήνικη εφεύρεση..

να 'πέσουν' στην κατανάλωση?..μα ακριβώς αυτό θέλουν οι άνθρωποι..γιαυτό ακριβώς και θέλουν να πάνε στην Ιταλία,ώστε να πέσουν πιο 'βαθιά' στην κατανάλωση

Τώρα για αναξιοκρατία..είμαι σίγουρος ότι είναι το τελευταίο που έχουν στο μυαλό τους οι λαθρομετανάστες..ούτως ή άλλως όλοι τους στην κατηγορία των ανειδίκευτων εργατών βρίσκονται οπότε δύσκολα μπορεί να γίνει η οποιαδήποτε διάκριση ανάμεσα τους..

Κάνεις τους λαθρομετανάστες να φαίνονται σαν κοινωνικοί επαναστάτες...

smerna είπε...

Κοίτα… δε ξέρω αν σ’ αυτά που λες υπερβάλεις μόνο και μόνο για να κάνεις κόντρα (είδα το προφίλ σου) ή για να γίνεις πιο disputable… Αλλά το να θεωρείς ότι κάποιος περνάει τόσους κινδύνους και κακουχίες μόνο και μόνο για να ευχαριστηθεί μαλακία στη Πάτρα, είναι…

Χώρια που αν λείπει η κοινωνική πρόνοια (και κατά συνέπεια η ανθρώπινη αντιμετώπιση μεταναστών, αναξιοπαθούντων, μειονοτήτων, ηλικιωμένων) δεν φταίνε οι μετανάστες που ντροπιάζεται η πόλη, αλλά η έλλειψη της.
Είναι σα να λες: «Μακριά από μας τα προβλήματα, γιατί μας ντροπιάζει η αδυναμία αντιμετώπισης τους.».

Φοβάμαι ότι αν θεωρείς τη «δεύτερη παράγραφο» τιμητική για τους Έλληνες, ώστε να ωφέλιμο για τους ξένους να «ζυμωθούν πολιτισμικά» μαζί μας, τότε δε ξέρω κατά πόσο είναι μπορετό να συνεννοηθούμε.

Δυστυχώς τις πιστωτικές δεν τις εφηύραν Έλληνες, αλλιώς θα ήξεραν πώς να τις χρησιμοποιήσουν (δε θα τις χρησιμοποιούσαν καθόλου).

Τέλος ο καθένας πρέπει να έχει το δικαίωμα να πάει όπου θέλει, άσχετα με το τι ονειρεύεται να κάνει (εννοείται αν δεν παραβιάζει την ελευθερία των υπόλοιπων, αν και μέχρι να την παραβιάσει είναι αθώος, οπότε πάλι πάει όπου θέλει).

Υ.Γ. Δε μου φαίνεται να έβαλα σε κανένα μετανάστη το φωτοστέφανο του κοινωνικού επαναστάτη (είναι απλώς άνθρωποι που προσπαθούν να ζήσουν καλύτερα)

Tritonio είπε...

@ sen_saven

Oi metanastes exoyn katarxin megalosei se poly asximes sinthikes. Epomenos min perimeneis na ypakoysoyn stoys kanones mas giati apla kaneis den toys to emathe. Enteli o megalos adikimenos (akoma kai meta apo mia listia) einai o metanastis kai oxi o magazatoras. Tha moy peis kai ayto toy deinei dikaioma na klebei? Ston kosmo mas (me toys dedomenoys kanones) profanos kai oxi. Alla kapoios prepei na toy to mathei. Otan toy agorasa tis treis mpires o metanastis (toy opoioy to onoma exo ksexasei) diakritika soufrone kai kati kritsinia. Toy ta esproksa pali stin thesi toys. Den ksero an to ekana sinidita h apla apo sinithio alla tora pia to blepo san ena mikro mathima "sostis" ithikis.

An den eixa na fao, den eixa paei pote sxolio, apo mikros doyleba, eixa fygei apo tin xora moy gia ena kalitero mellon gia mena h kai gia tin oikogenia moy, etroga ksilo, broma, krio, zestes, arrosties, psires, me ypotimoysan kai me misoysan prokatabolika oloi (h esto oi perissoteroi) tote nomizo oti tha moy itan poly aplo k eyxaristo to na klepso ena magazi h ena periptero.

Edo EMEIS paraponiomaste gia to kratos kai kleboyme foroys kai bazoyme mesa gia na apofigoyme ton strato (oxi logo ideologias alla logo baremaras). Theoroyme toys eaytoys mas adikimenoys (pragmati eimaste) kai paranomoyme gia ayto. Perimeneis kati "kalitero" apo kapoion poy koimatai kathe mera ekso?

Oso gia toys simbibasmoys. Logo simbibasmon exoyme bithistei sta skata. Den blepo giati na prepei na simbibastei o metanastis me ta xalia mas.

Kai gia tin zimosi poy les. Makari na ginei. Makari na anamixthoyn me toys "Ellines". Tha einai kalitero gia oloys pisteyo. Alla boitha na ginei. Den tha anamoixthoyn monoi toys ama noiothoyn paragkonismenoi k misitoi.

smerna είπε...

Ωρέ Tritonio θαυμάζω τη ταχύτητα σου! Για πότε έφυγες απ’ το μπαρ, πήγες σπίτι σου, άνοιξες τον υπολογιστή, συνδέθηκες στο δίκτυο, διάβασες τα σχόλια, σκέφτηκες, έγραψες το μήνυμα, το ξαπόστειλες (οφού!!! Το παράδοξο του Ζήνωνα μου θυμίζω) … και όλα αυτά μες σε 3 τέταρτα (ο κυρ Ζήνων δε θα τα κατάφερνε ποτέ), τα μαύρα χαράματα… Είναι ν’ απορεί κανείς!

Αυτό που λες: «Oi metanastes exoyn katarxin megalosei se poly asximes sinthikes. Epomenos min perimeneis na ypakoysoyn stoys kanones mas giati apla kaneis den toys to emathe.»,είναι μεγάλη αλήθεια (η συμπεριφορά κάποιου καθορίζεται απ’ την παιδεία του), μόνο που τη ξεχνάνε αυτοί που δε τους συμφέρει να τη θυμούνται.

Καθώς φαίνεται είναι πολύ πιο εύκολο για το κράτος, ν’ αντιμετωπίζει τους μετανάστες με αστυνομικούς και λιμενικούς, παρά με γιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς, κοινωνιολόγους, ψυχολόγους και εκπαιδευτικούς (εν ανάγκη χρησιμοποιώντας ακόμα και φοιτητές αυτών των επιστημών, που τόσοι υπάρχουν στη Πάτρα, όπως γράφω και σε παλιότερη ανάρτηση με «Πυξίδα»: «Ιδανική Πανεπιστημιακή Πολιτεία»).

Αλλά επειδή η κρατική μηχανή έχουμε δει πόσων α – λόγων είναι, οι πολίτες και οι πολίτες – φοιτητές, οφείλουν να αυτοοργανωθούν. Η αυτοοργάνωση δεν θα ήταν εύκολη στο παρελθόν λόγω δυσκολίας συνεννόησης. Αλλά σήμερα ο κόσμος όλος είναι ένας διαδικτυακός δήμος. Δε βλέπω λοιπόν, γιατί να μην έχει την «εκκλησία» του, τις αποφάσεις του και τα χέρια του για την υλοποίηση τους.
Μπορεί αρχικά να φαίνεται δύσκολο, αλλά μόνο επειδή πάσχουμε απ’ το «σύνδρομο του Ζήνωνα», που μια απόσταση ενός μέτρου, τη κάνει να φαίνεται πορεία σε ένα ρητό, στατικό, αραχνιασμένο άπειρο…

Υ.Γ.: Γιατί μωρέ γράφεις στα βλαχοφράγκικα; Μετανάστης είσαι και συ (ποιος δεν είναι;)και δε ξέρεις ορθογραφία; (ας ειν’ καλά ο ορθογραφικός έλεγχος)

sen_saven είπε...

ένα ένα..

όχι δεν τα γράφω για να σου πάω κόντρα..

Οσο για την μλκία..
Οι αρχές λένε ότι οι λαθρομετανάστες δεν έχουν καμμία διάθεση να υπαχθούν σε κάποια (υποτυπώδες έστω) πρόγραμμα κοινωνικής πρόνοιας..για ποιο λόγο να το κάνουν άλλωστε?..αυτοί είναι στο stand-by να φύγουν για Ιταλία(σήμερα-αύριο ελπίζουν)

Πιστωτικές και δάνεια..ολόκληρος ο σύγχρονος κόσμος 'υποφέρει' απο υπερδανεισμό..βλέπε κρίση με τα subprimes στις ΗΠΑ..
(δεν γίνεται μόνο στην Ελλάδα)
Και στο ξαναλέω..ο υπερδανεισμός και η έλλειψη αξιοκρατίας είναι οι τελευταίοι λόγοι για τους οποίους οι λαθρομετανάστες θέλουν να πάνε στην Ιταλία..


Ο καθένας θα πρεπε να χει το δικαίωμα να πάει όπου θέλει??..τι να πω γιαυτο..απλώς προσπάθησε να φανταστείς τι θα γινόταν άμα ίσχυε κάτι τέτοιο..

Ω ναι..και ξέρεις..δεν είναι καθόλου τυχαίο που ένα καλό ποσοστό των δολοφόνων,των παιδεραστών κτλ είχε πολύ άσχημα παιδικά χρόνια..
Παρόλα αυτά,πέρα από κάτι ψιλο-ελαφρυντικά ο νόμος τους χώνει αρκετά χρόνια στην φυλακή.

Αδικο!..θα ανακράξεις με περίσσια ευκολία..η πουτάνα η κοινωνία είναι φτιαγμένη μόνο για τα ζαχαρόπαιδα του κεφαλαίου..

Εχεις εν μέρει δίκιο θα σου απαντήσω..από την άλλη είναι καρα-συντηρητική η άποψη που εκφράζεις..
Οτι είμαι..ότι κάνω..δεν είναι απλώς αποτέλεσμα εμπειριών και επιρροών που δέχθηκα..
Είναι δικαίωμα του καθένα από μας να προσπαθεί να γίνει καλύτερος.

Και ξέρεις..η έννοια της ιδιοκτησίας,τουλάχιστον,είναι πολύ καλά εντυπωμένη και σε αυτούς..για ρώτα πόσοι απο αυτούς προσπάθησαν να κλέψουν στην πατρίδα τους και βρέθηκαν με ένα ή και δύο χέρια λιγότερα(ακραίο παράδειγμα,αλλά ισχύει σε μερικές περιπτώσεις)

Εμεις..κλέβουμε φόρους,νιώθουμε αδικημένοι,έχουμε άδικο ομως..
Τίποτα δεν σου δίνει το δικαίωμα να κλέβεις(φόρους ή μπύρες)

Εν κατακλείδει..συγχέετε δύο διαφορετικά πράγματα..
Αλλο να κλέβεις 'φόρους' και άλλο
'μπύρες'

Η κλοπή των φόρων είναι ένα επίπεδο πιο πάνω απο αυτή των μπυρών(αν και ίσως να χουν και οι δυο τις ίδιες ρίζες)

smerna είπε...

Βάζεις στο στόμα μου πράγματα που δεν έγραψα και σαφώς μπορείς να το επαληθεύσεις αν θέλεις.
Δηλαδή ποτέ δεν έγραψα ότι: «ο υπερδανεισμός και η έλλειψη αξιοκρατίας είναι οι λόγοι για τους οποίους οι λαθρομετανάστες θέλουν να πάνε στην Ιταλία».
Ούτε ότι ο υπερδανεισμός είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

Ούτε θα «ανέκραζα» με περισσή ευκολία οτιδήποτε, μιας και κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.
Ούτε πιστεύω ότι η κοινωνία είναι «πουτάνα» φτιαγμένη για τα «ζαχαρόπαιδα του κεφαλαίου». Αν γουστάρεις τέτοιες παρομοιώσεις, μάλλον με έξυπνη γυναίκα που πάει με τον πιο διεκδικητικό και τον πιο αγωνιστή, μου κάνει. Και αν έπαυα να το πιστεύω αυτό, δε θα υπήρχε κανένα νόημα στο να κάνω οτιδήποτε.
Οπότε «καρα-συντηρητική» είναι η άποψη που έβαλες στο στόμα μου και όχι η πραγματικά δική μου.

Και πιστεύω (αντίθετα με σένα;) ότι αυτό που είναι κάποιος, ΕΙΝΑΙ αποτέλεσμα των εμπειριών, των επιρροών και τη παιδείας που δέχτηκε, αλλά όπως (μάλλον θες να πεις και συ) είναι υποχρέωση του να προσπαθεί να γίνει καλύτερος.

Και ναι… άλλο να κλέψεις μια μπύρα, άλλο να κλέψεις φόρους, άλλο να κλέβεις τα λεφτά των φορολογούμενων ή των πιστών, άλλο να διαπράττεις δολοφονία και άλλο να είσαι παιδεραστής… (αν και στη δικιά μου ιστορία κανείς δε διέπραξε κανένα αδίκημα)