Τσουνάμι

  Θυμάσαι τους σεισμούς του περασμένου καλοκαιριού; Τότε που κάθε τρεις και λίγο κουνούσε και βούιζαν τα έγκατα; Που την έπεφτες για ύπνο και ξαφνικά το κρεβάτι κουνιόταν σε στυλ δαίμονας εναντίον εξορκιστή; Κρόσσια είχαν γίνει τα νευράκια. Ένιωθα έναν ανήμπορο θυμό, μια μάταια λύσσα απέναντι σ’ αυτό που μ’ έκανε να φοβάμαι και δεν είχε πρόσωπο, δεν είχε κουμπί να κλείσει, άρα δεν ήταν αντιμετωπίσιμο.

  Και πάλι καλά που το Αιγαίο δεν είναι ανοιχτός ωκεανός, να μαζωχτεί το νερό, να πάρει φόρα, να μας πλημμάρει, τότε που πρωτοέγινε ο μεγάλος σεισμός με υποθαλάσσια εστία.  

  Τέτοια φυσικά φαινόμενα, όπως ο σεισμός και υπό προϋποθέσεις το… τσουνάμι, προκαλούν φρίκη, φόβο, πανικό και δέος, διότι όλοι στέκουν ανήμποροι μπροστά τους.

 Κοινωνικό σεισμό μπορεί να προκαλέσει μια μεγάλη θανατηφόρα κρίση, όπως ο πόλεμος.

Μετά από μια μικρή ιντερνετική έρευνα, μπορεί να διαπιστώσει κανείς, ότι χώρες της Μέσης Ανατολής, όπως το Ιράκ, το Αφγανιστάν και η Συρία, διαθέτουν έδαφος εξαιρετικά πρόσφορο για «σεισμούς».

  Πρώτον, διότι ο πληθυσμός τους χαρακτηρίζεται από ανομοιογένεια ως προς τις φυλές και τις θρησκευτικές πεποιθήσεις (τεκτονικές πλάκες για σύγκρουση).  Δεύτερον, διότι το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και ο δρόμος για την εξαγωγή τους , προσελκύουν αντικρουόμενες δυνάμεις – συμφέροντα, οι οποίες  συν της άλλης θέλουν να πουλήσουν τα αγαθά τους όπλα (που ωθούν  τις πλάκες στη σύγκρουση).

  Για την σχετικά πρόσφατη «σεισμική» ακολουθία έχουμε και λέμε:

 Ιανουάριος 1991 Ιράκ. Βομβαρδισμός  της πρωτεύουσας Βαγδάτης από νατοϊκές δυνάμεις. Αιτία (ή αφορμή;) η εισβολή του δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ, το οποίο κατηγόρησε ότι εκμεταλλευόταν Ιρακινά πετρελαϊκά αποθέματα. Ο φόρος σε αίμα και για το περιβάλλον ήταν βαρύς. Μετά το πέρας της σύρραξης, στο Ιράκ επιβάλλονται απ’ τον ΟΗΕ  οικονομικές κυρώσεις, ως μέτρο πίεσης για την εγκατάλειψη σχεδίων για κατασκευή όπλων μαζικής καταστροφής. Εξαιτίας αυτών των μέτρων, ο λαός αντιμετώπισε τρομερή έλλειψη τροφίμων και φαρμάκων και γνώρισε εξαθλίωση, φτώχεια και πλήθος ασθενειών.

 Οκτώβριος 2001 Αφγανιστάν. Μετά την τρομοκρατική επίθεση στην Νέα Υόρκη, στις 11/9/2001, όπου αεροπειρατές οδήγησαν τέσσερα επιβατηγά αεροπλάνα στην πρόσκρουση με τους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο, οι ΗΠΑ εκδικούνται τους 3000 νεκρούς τους εισβάλοντας στο Αφγανιστάν. Στόχος της εισβολής ήταν η σύλληψη του Μπιν Λάντεν και άλλων μελών της Αλ Κάιντα, ως οργανωτές της τρομοκρατικής επίθεσης, καθώς και η κατάρρευση του καθεστώτος των Ταλιμπάν. Μέχρι σήμερα συνεχίζονται οι εχθροπραξίες μεταξύ Αμερικάνων και Ταλιμπάν , οδηγώντας εκατομμύρια Αφγανούς στην εξαθλίωση και στην  προσφυγιά.   

 Μάρτιος 2003 Ιράκ. Οι ΗΠΑ και η Αγγλία εισβάλουν στο Ιράκ ισχυριζόμενοι ότι έχουν πληροφορίες για όπλα μαζικής καταστροφής. Τα όπλα δεν εντοπίστηκαν ποτέ, εντούτοις οι Αμερικανοί παρέμειναν στο Ιράκ προκειμένου να ρίξουν τον Σαντάμ απ’ την εξουσία. Ο Σαντάμ τελικά εκτελείται το 2006, αλλά σφοδρός ανταρτοπόλεμος μαίνεται μέχρι την αποχώρηση των Αμερικανών το 2011. Οχτώ χρόνια πολέμου, οδήγησαν στην προσφυγιά χιλιάδες Ιρακινούς.   

 Μάρτιος 2011 Συρία. Φριχτός εμφύλιος ξεσπά μεταξύ των υποστηρικτών της Συριακής κυβέρνησης του Άσαντ και Ισλαμιστών ανταρτών. Ο εμφύλιος παίρνει άλλες διαστάσεις όταν Ρωσία και Αμερική (και οι εκατέρωθεν σύμμαχοι) μπαίνουν στο «παιχνίδι» κυριαρχίας, υποστηρίζοντας (οπλικά) αντίστοιχα Άσαντ και αντάρτες , προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα. Σήμερα (2018) ο απολογισμός του πολέμου είναι μισό εκατομμύριο νεκροί , 12 εκατομμύρια εκτοπισμένοι (εντός και εκτός της χώρας), οπισθοδρόμηση της Συριακής οικονομίας κατά 30 χρόνια.

 Μάης 2018 Παλαιστίνη. Η προκλητική μεταφορά της Αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ , προκαλεί την διαδήλωση διαμαρτυρίας  χιλιάδων Παλαιστινίων στα σύνορα Γάζας – Ισραήλ. Ισραηλινοί στρατιώτες ανοίγουν πυρ και η διαδήλωση πνίγεται στο αίμα 60 νεκρών και 2770 τραυματιών. Τι μέλλει γενέσθαι για τον μαρτυρικό Παλαιστινιακό λαό που μάχεται κατά της τρομοκρατίας και καταπάτησης των εδαφών του από το Ισραήλ εδώ και 70 χρόνια;

  Οι «σεισμοί» στη Μέση Ανατολή ξεσηκώνουν εδώ και χρόνια, αλλεπάλληλα απελπισμένα ανθρώπινα «τσουνάμι», ο κύριος όγκος των οποίων «ξεσπά» στα γειτονικά Ασιατικά κράτη ή στην Βόρειο Αφρική. Κάμποσα μεγάλα κύματα συνεχίζουν τη ροή τους προς την Ευρώπη, γιατί δεν γίνεται διαφορετικά, κάπου πρέπει να κατασταλάξουν.            


Το χρονογράφημα "Τσουνάμι" δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Εμπρός" της Λέσβου στις 25/5/18