"ΣΜΕΡΝΑ" -515 Ν.Μ.Ε.Π. free download...
Σάββατο, Οκτωβρίου 10, 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Εξώφυλλο τεύχους -515 του fanzine "ΣΜΕΡΝΑ"
Εξώφυλλο τεύχους -514 του fanzine "ΣΜΕΡΝΑ"
Εξώφυλλο τεύχους -513 του fanzine "ΣΜΕΡΝΑ"
"Μυθιστόρημα" από τη ΣΜΕΡΝΑ
Σχέδιο Πυθαγόρας
Το φως της μέρας αντίκρισα βγαίνοντας από λούκι,
τη προίκα μου τη φύλαγαν σ’ ένα παλιό σεντούκι.
Ο λάρυγγας μου έπαιζε κομμάτια για μπουζούκι
και θάρρεψα πως η ζωή γλένταγε σε κουτούκι.
Το λούκι, το λούκι, γεννήθηκα και έπεσα ευθείς σε άλλο λούκι.
Ελευθερίας άνεμος; Καπνός από τσιμπούκι.
Ταυτότητα μου δώσανε, πάσο για το μπουλούκι.
Ολημερίς τσιγκλίζαμε τη γης, μ’ ένα παλούκι
και οι ψυχές μας ντύνονταν ένα σκληρό καβούκι.
Το λούκι, το λούκι, οι λύκοι σκύλοι γίνανε και φέρνουν το παλούκι.
Όλες οι μούτζες έγραφαν πως έπεσα στο λούκι,
το σύστημα μου φύτεψε για έλεγχο ένα κούκι.
Τα μέσα μου σαπίζανε κι ας ήμουνα μπουμπούκι.
Άσπρη καπνιά αλείφτηκα και παίζω στο Καμπούκι.
Το λούκι, το λούκι, για κάθε κώλο ταιριαστό, υπάρχει ένα παλούκι.
Δίχως παγάκια η φραπελιά, κούφιο το ξεροκούκι,
μα η κυβερνώσα κουμπαριά μασάει λαδομπούκι.
Οι νταβατζήδες κέρναγαν φέτες από χαστούκι
κι οι μπάτσοι με τρομάζανε μ’ ένα βαρύ ματσούκι.
Το λούκι, το λούκι, στους δρόμους κατεβήκαμε και γίναμε μπουλούκι.
Ορδή ζητιάνων που ποθούν το πλαστικό σουζούκι,
μέσα στη νύχτα συγκροτούν, στρατό οι Μαμελούκοι.
Με τέτοια κόλπα αν θαρρούν πως θα ‘βγουν απ’ το λούκι,
να με γαμήσουν θα σταθώ, τους παίρνω και ‘τσιμπούκι’.
Το λούκι, το λούκι, για κάθε κώλο θα κρατώ πεσκέσι ένα παλούκι.
"Σμέρνα"
ΣΜΕΡΝΑ: Μια ομάδα σκέψεων και ιδεών που προβάλλονται σε κείμενα, ποιήματα, κόμικς και ζωγραφιές. Περίοδος 1η: 2007-2009 Πάτρα (Πανεπιστήμιο - Πολιτεία) Περίοδος 2η: 2010 -"όσο πάει" Λέσβος
Προφίλ Δοντιών
Εξώφυλλο τεύχους -515 του fanzine "ΣΜΕΡΝΑ"
Εξώφυλλο τεύχους -514 του fanzine "ΣΜΕΡΝΑ"
Εξώφυλλο τεύχους -513 του fanzine "ΣΜΕΡΝΑ"
fakebook
"Μυθιστόρημα" από τη ΣΜΕΡΝΑ
Πυθαγόρεια Φιλοσοφία
Σχέδιο Πυθαγόρας
Πειρατικό Σεντούκι
-
►
2018
(7)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
2015
(12)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
▼
2009
(15)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
2008
(52)
- ► Δεκεμβρίου (5)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (6)
- ► Ιανουαρίου (4)
Λιμάνια
Πυξίδες
- Απαγγέλλοντας ή τραγουδώντας τα ποιήματα μου clip (5)
- Γεια σου Πάτρα με τα ωραία σου (23)
- Γράμμα στον Σόφοβλαξ (2)
- Γράμματα σε μια μαθήτρια της 5ης δημοτικού (1)
- Εικονογραφημένη Ποίηση (7)
- Ελεύθερη διακίνηση του fanzine "ΣΜΕΡΝΑ" (4)
- Εργασία στη Φιλοσοφία των Πυθαγορείων (1)
- Ζωγραφιές (22)
- Ιδανική Πανεπιστημιακή Πολιτεία (13)
- Ιστορίες γι' αγρίους (18)
- κατανάλωση (1)
- Κείμενο Αφηρημένης Τέχνης (13)
- ΚΡΑΥΓΗ (26)
- Λαϊκά Μαθηματικά (2)
- Λέσβος (4)
- ΟΙ ΑΣΤΡΟΝΑΥΤΕΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΤΟΥ (1)
- παιδεία - εργασία (20)
- Πλωμάρι ώρα 0 (4)
- Πρόσφυγες (3)
- Πρόσφυγες στην Πάτρα (5)
- σκίτσα (3)
- Σμερνοεκθέσεις (15)
- Συρία (2)
- Τα Σκίτσα πάνε Πανεπιστήμιο (25)
- ΤΟ ΛΟΥΚΙ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ για μερικούς φοιτητές) (2)
- τοιχογραφίες (3)
- Φιλοσοφία στη Διδασκαλία των Μαθηματικών (2)
- Χρονογράφημα (6)
- comics (20)
- fakebook (Μυθιστόρημα) (1)
- Lesvos (4)
- Painting (1)
- Refuges (2)
ΤΟ ΛΟΥΚΙ (Ο Ύμνος της Σμέρνας)
Το φως της μέρας αντίκρισα βγαίνοντας από λούκι,
τη προίκα μου τη φύλαγαν σ’ ένα παλιό σεντούκι.
Ο λάρυγγας μου έπαιζε κομμάτια για μπουζούκι
και θάρρεψα πως η ζωή γλένταγε σε κουτούκι.
Το λούκι, το λούκι, γεννήθηκα και έπεσα ευθείς σε άλλο λούκι.
Ελευθερίας άνεμος; Καπνός από τσιμπούκι.
Ταυτότητα μου δώσανε, πάσο για το μπουλούκι.
Ολημερίς τσιγκλίζαμε τη γης, μ’ ένα παλούκι
και οι ψυχές μας ντύνονταν ένα σκληρό καβούκι.
Το λούκι, το λούκι, οι λύκοι σκύλοι γίνανε και φέρνουν το παλούκι.
Όλες οι μούτζες έγραφαν πως έπεσα στο λούκι,
το σύστημα μου φύτεψε για έλεγχο ένα κούκι.
Τα μέσα μου σαπίζανε κι ας ήμουνα μπουμπούκι.
Άσπρη καπνιά αλείφτηκα και παίζω στο Καμπούκι.
Το λούκι, το λούκι, για κάθε κώλο ταιριαστό, υπάρχει ένα παλούκι.
Δίχως παγάκια η φραπελιά, κούφιο το ξεροκούκι,
μα η κυβερνώσα κουμπαριά μασάει λαδομπούκι.
Οι νταβατζήδες κέρναγαν φέτες από χαστούκι
κι οι μπάτσοι με τρομάζανε μ’ ένα βαρύ ματσούκι.
Το λούκι, το λούκι, στους δρόμους κατεβήκαμε και γίναμε μπουλούκι.
Ορδή ζητιάνων που ποθούν το πλαστικό σουζούκι,
μέσα στη νύχτα συγκροτούν, στρατό οι Μαμελούκοι.
Με τέτοια κόλπα αν θαρρούν πως θα ‘βγουν απ’ το λούκι,
να με γαμήσουν θα σταθώ, τους παίρνω και ‘τσιμπούκι’.
Το λούκι, το λούκι, για κάθε κώλο θα κρατώ πεσκέσι ένα παλούκι.
"Σμέρνα"
2 σχόλια:
εφιαλτικό αυτό το φανζίν! ίσως το εφιαλτικότερο όλων ή μήπως εγώ ξεσυνήθισα το στυλ σου και μου φάνηκε κάπως έντονο. Αν και γενικά σε κάποια σημεία των σκίτσων σου με κόβει ένας κρύος ιδρώτας, γι' αυτό επιμενω να τα διαβάζω. Αλλά μάλλον όχι. Η ιστορία με την νταντά που ψάχνει για δουλειά ήταν η πιο εφιαλτική, αν και στο τέλος απ'ότι κατάλαβα είχε χάπυ έντ. Και έκεινο με το στάλιν μπαμπά και τη μαμά πουτάνα καπιταλισμό, ήταν ωμό και εφιαλτικό σα σύλληψη. Θα μπορούσα να φανταστώ κάποια σκηνή του και σε γλυπτό...
Έχεις φοβερό ταλέντο και εκφραστικότητα. Μακάρι να καταφέρεις πολλά ακόμα.
Αυτά για την ώρα. Όταν βρω χρόνο θα διαβασω και τα κείμενα.
Καλησπέρες!
Ευχαριστώ πολυ για τα καλά σου λόγια!
Ειδικότης μου να πλάθω σε εφιάλτες τα απατηλά όνειρα, καθώς τ' ανακατώνω με μια πρέζα συνείδησης.
Ίσως να "επιμένεις να τα διαβάζεις" για τον ίδιο λόγο που άλλοι επιμένουν να παρακολουθούν ψυχολογικά θρίλερ ή ν' ακούν μέταλ: Ντοπάρονται για ν' αντιμετωπίσουν κάτι που οι ίδιοι θεωρούν πολύ πιο άσχημο απ' την περιγραφή.
Όσο για μένα, μου φαίνεται ότι τα γράφω για να εξευμενίσω την πραγματικότητα και να τακτοποιήσω βολικά (στις δύο διαστάσεις) το χάος που πυκνώνει μέσα μου.
Καλησπέρα και σε σένα!
Υ.Γ. Έχει η "Φόνισσα" happy end;
Μάλλον πρόκειται για μαύρο χιούμορ, έτσι;
Δημοσίευση σχολίου