Μέσα σε χρόνια δανεικά/ απρόσμενα και ξένα/ μες τα ποτάμια τα θολά/ που ζω σα μαύρη σμέρνα... (Διάφανα Κρίνα) ...

Σάββατο, Μαΐου 17, 2008

ARTWARE FESTIVAL 16 – 18 Μάη στο τμήμα Πληροφορικής Πατρών

Την προηγούμενη Παρασκευή ήμουν πλατεία Όλγας με τους σκιτσοπίνακες μου και το fanzine αντάμα, δίνοντας το παρόν στο φεστιβάλ των Ποδηλατών-ισσων Πάτρας.
Τούτη την Παρασκευή να ‘μαι πάλι στο φεστιβάλ που διοργανώνει η καλλιτεχνική ομάδα ARTWARE στο τμήμα Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών.
Το πρόγραμμα (www. artwarefestival.gr) περιλαμβάνει εκθέσεις κόμικς – φωτογραφίας – ζωγραφικής, προβολές ταινιών και συναυλίες βραδινές βεβαίως, βεβαίως.
Τα λεωφορειάκια κυκλοφορούν μέχρι τις 2 το ξημέρωμα για χάρη του φεστιβάλ…

2 σχόλια:

neoinileias είπε...

H εκπομπή της κοινωνίας των 700ε που ακούστηκε ότι είναι η αιτία της απομάκρυνσης είναι ένα σοβαρό ζήτημα, εσφαλμένα όμως ονομάστηκε των 700ε δεν είναι των 700ε είναι των 300ε επειδή το σύνολο των εργαζομένων με ωρομίσθιο εργάζονται για 300ε το μήνα.
Βολεύει όμως να είναι των 700ε.
Το σοβαρό όμως είναι ότι δεν έφτασαν ποτέ στη βουλή η στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο από την αντιπολίτευση τα ζητήματα όλων αυτών των ανθρώπων, έφτασε το όμως θέμα του ενός δημοσιογράφου.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
http://neoinileias.blogspot.com/

smerna είπε...

Το προηγούμενο σχόλιο των "Νέων Ν. Ηλείας" υποθέτω ότι γίνεται με αφορμή έναν σμερνο - σκιτσοπίνακα που είχε εκτέθηκε χτες στο φεστιβάλ, με θέμα την ταμπέλα που έχουν φορέσει στη γενιά μας, χαρακτηρίζοντας την ως "Η γενιά των 700 ευρώ".
Η ονομασία αυτή δόθηκε με το δόλιο σκοπό να εγκλωβιστούν οι απαιτήσεις μιας ολόκληρης γενιάς σε ένα μισθό με ΑΝΩΤΑΤΟ όριο τα 700ευρώ. Σου λέει δηλαδή ο άλλος: "Πού ανήκεις παιδί μου; Στη γενιά των 700 ευρώ; Επειδής εγώ είμαι πολύ κιμπάρης και φιλάνθρωπος σου δίνω ΚΑΙ τα 700 ευρώ... Κι άμα δε σου αρέσει να πας αλλού. Τώρα πρέπει να μου πεις ευχαριστώ και να μου φιλήσεις τον κώλο… εεε χέρι ήθελα να πω!"
Η στατικότητα και η ψυχολογία αδυναμίας και αδιεξόδου, που δημιουργεί το συνεχές κάλεσμα της νεολαίας με αυτό το όνομα - τίτλο, είναι κάτι το τρομαχτικό...
Είναι ένας τίτλος που δόθηκε σε μας, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις τρομερές δυνατότητες ημών, με σκοπό να τις αναστείλει και να τις χειραγωγήσει πάνω στην άνθηση τους!
Οι εθνικοί πλύντες εγκεφάλου, οι τηλε-«δημοσιογράφοι», πληρωμένοι από αυτούς που κατατρώγουν τον εθνικό πλούτο στην υγειά των κορόιδων, έχουν κάνει αυτή την ονομασία – ατάκα τσιχλόφουσκα, που τη σκάνε διαρκώς στα μούτρα μας, μέχρι να μας… κολλήσει ότι πράγματι κάτι τέτοιο ισχύει.
Και είναι πράγματι απορίας άξιο, πώς τόσοι πτυχιούχοι, τόσα μυαλά, περνάνε απ’ το Πανεπιστήμιο Πατρών (το εξειδικεύω) και η πόλη της Πάτρας ολοένα και φθίνει από άποψη πολιτισμού και επιχειρηματικότητας.
Είναι τυχαίο το γεγονός ότι αυτή η πραγματικότητα, συμπίπτει με το ότι παρόμοια φεστιβάλ πολιτισμικά στο Πανεπιστήμιο δε γίνονται ή γίνονται σπασμωδικά χωρίς αθρόα συμμετοχή;
Μήπως τελικά οι εθνικοί πάτρωνες τα κατάφεραν, να κοστολογούμε τον εαυτό μας κάτω από 700 ευρώ;
Αυτά είναι ερωτήματα που δεν τρομάζουν, αλλά δημιουργούν μια ρωγμή στο τείχος του αδιεξόδου ενός ΨΕΥΔΟΥΣ ονόματος.
Γιατί είμαστε «Η γενιά της Ανεκτίμητης αξίας»… Γιατί εμείς οι ίδιοι ΔΕΝ την έχουμε αποδώσει στους εαυτούς μας.
Η συνέχεια επί του θέματος, τις επόμενες μέρες...