Μέσα σε χρόνια δανεικά/ απρόσμενα και ξένα/ μες τα ποτάμια τα θολά/ που ζω σα μαύρη σμέρνα... (Διάφανα Κρίνα) ...

Πέμπτη, Μαΐου 22, 2008

Ποδηλατοπορεία στο Πανεπιστήμιο (1 ευρώ δε δίνουμε ρε, για να ψωνίσουμε τα αστικά σας εισιτήρια!)

Λοιπόν αύριο το πρωί (Παρασκευή 23/5) οι Ποδηλάτες-ισσες Πάτρας, οργανώνουν 2 πορείες προς το Πανεπιστήμιο, διαμαρτυρόμενοι για τις εξωφρενικές τιμές του αστικού και προωθώντας την ιδέα του ποδηλάτου ως μέσο μεταφοράς.
Ώρες εκκίνησης: 8:30 π.μ. (η πρώτη) και 10:30 π.μ. (η δεύτερη)
Τόποι συγκέντρωσης: Πλατεία Γεωργίου ή Πλατεία Αγίας Σοφίας (όπως βολεύεται ο καθείς…)
Οι ώρες εκκίνησης θα τηρηθούν αυστηρά, ώστε στο Πανεπιστήμιο να βρισκόμαστε την ώρα που αρχίζουν οι παραδόσεις (των 9:00 και των 11:00).
Θα είμαστε όλοι εκεί!!!!

7 σχόλια:

pkrimpis είπε...

Στ' άρματα! Στ' άρματα!

Εισιτήριο: 0,85€
Διαδρομές ανα μήνα τουλάχιστον: 40
40*0,85=34€

Πες ότι διαμένεις και μακρυά από το κέντρο.
Εισιτήριο 0,60€
Διαδρομές ανα μήνα τουλάχιστον: 40
40*0,60=24€

Σύνολο 58€

Και όχι μόνο αυτό
Μπορεί να περιμένεις και μία ώρα στην Πανεπιστημίου.

Κατόπιν γίνεσαι παστή σαρδέλα
και ανάμεσα το παράσιτο ο γέρος με τα κατάξανθα μαλλιά (λατρεμένος άνθρωπος δεν το συζητώ).

Μια μέρα παίρνω το 6 από την Πρυτανεία και χτυπάω κόκκινο 0,60€. Το κοιτάει ο γεροξούρας, μου λέει "που πας;" Στην τροχαία ήθελα να κατέβω. Που να κάθομαι να τσακώνομαι τώρα και του λέω "Στον Τόφαλο". Ε, μόλις φτάνουμε στον Τόφαλο με θυμήθηκε και με έδιωξε!

Και τώρα σας ρωτάω εγώ. Όλα αυτά είναι για γέλια ή για κλάματα ή και τα δύο.

Αχ! Τα είπα και ξαλάφρωσα.

Πάντως τα τέσσερα χρόνια που σπούδασα στην Πάτρα δε θα ξεχάσω εκείνα τα υπερσύγχρονα λεωφορεία.
Κάποια είχαν και κόκκινο φωτάκι μέσα. Χαχαχα!

pkrimpis είπε...

Α! έχω χάσει επεισόδια!

Νέος υπολογισμός

Εισιτήριο 1€

Διαδρομές ανα μήνα τουλάχιστον: 40
1*40=40€

Ένα μεγάλο μπράβο στο Αστικό ΚΤΕΛ Πάτρας και στο λατρεμένο "κύριο" Ρήγα. Τα σέβη μου!

smerna είπε...

Ναι... Τώρα η σούμα θα έχει αυγατίσει στα 70 ευρώπουλα/μήνα. Τέτοια ταχύτητα, σε km/h, αποκλείεται να πιάνουν τα σαράβαλα.
Που λες, τώρα ο γέρος δεν έχει πια κατάξανθα μαλλιά. Έχει κάτασπρα! Δε ξέρω που οφείλεται η αστραπιαία αλλαγή, αλλά είναι γεγονός.
Εσύ τα είπες και ξελάφρωσες. Εγώ μπααα, όσο τα γράφω "φορτώνω"...
Έπρεπε να είσαι Πάτρα να έρθεις και συ. Βέβαια δεν είναι ακόμη αργά. Χα!

Markadoros είπε...

Τελικά μάλλον ξεχάσαμε το ότι και γιατί ιδρύθηκε κάποτε πανεπιστήμιο στην Πάτρα... Πώς αλλιώς εξηγείται το να μην υπάρχουν συγκοινωνίες μεταξύ πόλης και πανεπιστημίου; Γιατί υπάρχει άλλου είδους επικοινωνία; Ή το άλλο μεγάλο γεγονός, προσωποποιήσεις της (πανεπιστημιακής) κενότητας να τοποθετούνται επί παντός σε τοπικά θρησκοκάναλα. Μάλλον από πανεπιστήμιο κατάντησε συνοικιακό σχολαρχείο του '60. Μας αξίζει τίποτα καλύτερο, σαν ερευνητική κοινότητα, σαν πόλη, σαν χώρα, τελικά;

smerna είπε...

Μιας και ξεχάσαμε ότι υπάρχει Πανεπιστήμιο και το «γιατί» ιδρύθηκε έχει καταντήσει μια ερώτηση για… προχωρημένους, νομίζω ότι είναι καιρός να το ξαναθυμηθούμε και να το επανιδρύσουμε με τους δικούς μας όρους.
Γιατί το Πανεπιστήμιο δεν είναι τα ντουβάρια και τα έδρανα, τα παρτέρια και τα ποτιστικά τους. Το Πανεπιστήμιο είναι οι άνθρωποι – φοιτητές, καθηγητές. Αυτούς γυρεύουμε να γυρίσουν το πετάλι μαζί μας.
Δικό μας θα είναι το καραβάνι, σε δική του τροχιά.
Και άσε τους άλλους να σαπίζουν στα θολά κανάλια των καναλιών…

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξερω γιατι δεν κολλας σε καθε σταση αυτα τα σκιτσα που κανεις ωστε να αρχισουμε σιγα σιγα ολοι να βγαινουμε απο το ληθαργο(ειδικα αυτα με τα εισιτηρια)

smerna είπε...

Που λες, πάω και κολλάω σκιτσο – αφισάκια σε διάφορα τμήματα του Πανεπιστημίου. Αυτά τα σκίτσα τα έχω αναρτήσει κατά καιρούς στο blog, υπό την «Πυξίδα»: Τα Σκίτσα πάνε Πανεπιστήμιο.
Έτσι και τώρα… Τα δύο δίευρα που θα έδινα στο αστικό λεωφορείο, για να πάω και να ‘ρθω δυο φορές στα Πανεπιστημιακά εδάφη, τα έδωσα και μου τα κάναν 40 αφισάκια. Από 20 κόπιες το κάθε σκίτσο που διαμαρτύρεται για την παράλογη αύξηση των αστικών εισιτηρίων.
Από τα σκίτσα αυτά που κολλάω, ελάχιστα επιβιώνουν για πάνω από 3 μέρες. Υπάρχουν περιπτώσεις, που εξαφανίζονται αμέσως μετά το τοιχοκόλλημα τους. Άλλοι τα ξεκολλάνε και τα παίρνουν (μου το ‘χουν πει…) και άλλοι απλώς τα σκίζουν, γιατί ίσως τους φαίνονται ενοχλητικές παραφωνίες, ανάμεσα στο κομματικό αφισομάνι που ταπετσάρει ασφυκτικά τα Πανεπιστημιακά ντουβάρια.
Ως Σμέρνα, γνωρίζω καλά πως απ’ τ’ «αυγά» που αφήνω, άλλα θα παρασυρθούν απ’ τα ρεύματα, άλλα θα τα φάνε τα άλλα «ψάρια» και ελάχιστα απ’ αυτά θα επιβιώσουν και θα γίνουν σμερνάκια…
Όσο για να κολλήσω σε στάσεις… εντάξει θα κολλήσω. Τώρα έχω και άλλοθι τη δική σου πρόταση. Χε!